خرمالو کم کالری و فیبر بالایی دارد ترکیبی که آن را به انتخاب خوبی برای کنترل وزن تبدیل می کند.
ترکیبی از آنتی اکسیدان ها و مواد مغذی آنها از جمله ویتامین های A و C – آنها را برای یک رژیم غذایی سالم ایده آل می کند.
اما با وجود تمام فوایدی که در این میوههای رنگارنگ و تا حدی غیر معمول به دست میآید، ممکن است ناشناخته بودن نسبی آنها باشد که آنها را حتی با ارزشتر به رژیم غذایی روزانه تبدیل میکند.
معمولاً در فصل از سپتامبر تا دسامبر، خرمالو درجه یک به خوبی با غذاهای شیرین و شور ترکیب می شود و جایگزین مغذی برای افرادی است که ممکن است از همان میوه های روزمره مانند سیب، پرتقال یا موز خسته شوند.
پنی کریس اترتون، استاد تغذیه در دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا، میگوید: «آنها پروفایلهای مواد مغذی و زیستفعالهای متفاوتی دارند، و این باعث میشود که خوردن همان پیر، همان پیر، خستهکننده باشد».
اگر میوهها و سبزیجات جدیدی برای امتحان دارید، هیجانانگیزتر میشود و من فکر میکنم رعایت توصیههای غذایی بسیار آسانتر است.»
این میوههای نارنجی پاییزی که اندازهای بین آلو و هلو دارند، معمولاً شبیه گوجهفرنگیهای بلوط شکل هستند.
آنها به دلیل طعم شیرین خود در هنگام رسیدن کاملاً شناخته شده هستند و معمولاً به تنهایی به عنوان میان وعده مصرف می شوند یا در سالاد یا نان مخلوط می شوند.
خرمالو 2000 سال است که در چین و ژاپن کشت می شود و صدها گونه در سراسر جهان وجود دارد، اما آنها فقط از اواخر دهه 1800 در ایالات متحده وجود داشته اند و فقط دو نوع آن به صورت تجاری در دسترس است: فویو و هاچیا.
فویو غیر قابض هستند، به این معنی که شیرین تر هستند و می توان آنها را تازه مصرف کرد.
از هاچیاهای تلخ تر بیشتر در آشپزی استفاده می شود.
کریس اترتون گفت: “آنها رطوبت را از دهان شما می مکند، که خیلی خوشایند نیست.”
ترشی با رسیدن میوه از بین می رود، اما فکر نمی کنم به طور کامل از بین برود.