دارچین علاوه بر اینکه به عنوان ادویه و طعم دهنده استفاده می شود، به دلیل اثرات طراوت بخشی دهان و توانایی رفع بوی بد دهان، به آدامس های طعم دهنده نیز اضافه می شود.
دارچین کاسیا همچنین می تواند سلامت روده بزرگ را بهبود بخشد و در نتیجه خطر ابتلا به سرطان روده را کاهش دهد.
دارچین منعقد کننده است و از خونریزی جلوگیری می کند.
دارچین همچنین گردش خون را در رحم افزایش می دهد و بازسازی بافت را پیش می برد.
این گیاه به عنوان یک ادویه نقش حیاتی ایفا می کند، اما اسانس ها و سایر ترکیبات آن نیز دارای فعالیت های مهمی هستند، از جمله ضد میکروبی، ضد قارچی ، آنتی اکسیدان و ضد دیابت.
دارچین به عنوان ضد التهاب، ضد ترمی، نماتد کش، لارو کش پشه، حشره کش، ضد قارچ و عامل ضد سرطان استفاده شده است.
دارچین همچنین به طور سنتی به عنوان پودر دندان و برای درمان دندان درد، مشکلات دندانی، میکروب های دهان و بوی بد دهان استفاده می شده است.
دارچین از ترکیبات رزینی مختلفی از جمله سینامالدئید، سینامات، اسید سینامیک و اسانس های متعدد تشکیل شده است.
سینگ و همکاران گزارش کردند که طعم و عطر تند به دلیل وجود سینامالدئید و به دلیل جذب اکسیژن است.
با بالا رفتن سن دارچین، رنگ آن تیره می شود و ترکیبات رزینی را بهبود می بخشد.
سنگل خواص فیزیکوشیمیایی مختلف دارچین را گزارش کرده است.
ترکیبات آنتی اکسیدانی موجود در مواد غذایی نقش حیاتی در زندگی انسان دارند و به عنوان عوامل محافظت کننده از سلامت عمل می کنند.
علاوه بر این نقش، آنتی اکسیدان ها یکی از افزودنی های کلیدی مورد استفاده در چربی ها و روغن ها هستند. حتی در صنایع فرآوری مواد غذایی، از آنتی اکسیدان ها برای به تاخیر انداختن یا جلوگیری از فساد مواد غذایی استفاده شده است.
ادویه ها و گیاهان دارویی به عنوان منابع آنتی اکسیدان های مفید در برابر بیماری های مختلف به سرعت مورد توجه قرار گرفته اند.
آنتی اکسیدان ها به عنوان مهم ترین محرک ها در پیشرفت و وجود انسان در نظر گرفته شده اند، زیرا به رادیکال های آزاد و آسیب در بیماری های متابولیک و سندرم های مرتبط با سن انسان و سایر حیوانات پاسخ می دهند.
